فرشته کوچولوی ما

    پدرم! گرچه خانه ما از آینه نبود؛ اما خسته ترین مهربانی عالم، در آینه چشمان مردانه ات، کودکی هایم را بدرقه کرد، تا امروز به معنای تو برسم... میخواهم بگویم، ببخش اگر پای تک درخت حیاط مان، پنهانی، غصه هایی راخوردی که مال تو نبودند ببخش اگر ناخن های ضرب دیده ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار، مانده بود و ببخش اگرهمیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم؛  اما امروز بیدارتر از همیشه، آمده ام تا بجای آویختن به شانه ی تو ، تو بوسه بربلندای پیشانیت بزنم. سایه ات کم مباد پدرم! این، تصلدف قشنگی است که امروز در تقویم، کلمات هم معنی، کنارهم چیده شده اند... یعنی دائره المعارف عشق... پــ...

خدايا! خداوندا!  اي كه اسمانها و زمين از آن توست!  اي كه زيبايهاي دنيا از آن توست!  اي كه تمام اسم هاي اعظم از آن توست!  اي كه خشكي ها و اقيانوسها را آفريدي، اي كه شب و روز و گردش دوران را آفريده اي، اي كه از نفس پاكت در خاك بيجان دميدي و بشر را خلق كردي... دستان نحيفم را در مقابل عظمت بي پايان توبالا ميبرم... و تورا به احترام تمامي مخلوقاتت قسم ميدهم... آرزوي تمامي مسلمانان را به ثمر برسان، مخصوصا آنهايي كه منتظرند تا از آسمان هفتم باز در خاك وجودشان بدمي ودر خاك وجودشان نطفه اي قرار دهي به وسعت عشق بين مردو زن، نطفه اي لبريز از عشق، و آنگاه از خاك وجودشان ، يك نطفه بي جا...